هدف از مدل سازی طراحی سیستم تولید سلولی در محیط های تولیدی واقعی، بر خلاف آن چه تا کنون متداول بوده است، بایستی این باشد که علاوه بر جا به جایی های بین سلولیناشی از پردازش قطعات، جا به جایی هایی که در جهت انجام عملیات مونتاژ قطعات صورت می گیرد نیز حداقل گردد.
بدین منظور، در این مقاله با ارائه یک مدل جدید ریاضی و تشریح کامل مسئله، از طرفی خلا موجود در خصوص نادیده گرفتن نقش مونتاژ و ساختار محصول با مسئله ی رایج تشکیل سلول های تولیدی مورد بحث و برسی قرار گرفته است.
